پِدَر ڪﮧ باشی ؛
سَردَت ميشَوَد وَ ڪُت بَر شانِـﮧ ی پِسَر می اَندازی ؛
چِهره اَت خَشِن ميشَوَدُ دِلَت دَريايی, آرام نِميگيری تا تِـڪﮧ نانی نَياوَری..
پِدَر ڪِﮧ باشی ؛
ميخواهی وَلی نِميشَوَد, نِميشَوَد ڪِﮧ نِميشَوَد ؛
دَر بُلَندايی اَز شُهرت, مُشتِ نَشدَن ها بِـﮧ زَمين ميـڪُوبی..
پدر ڪﮧ باشی ؛
عَصا ميخواهي وَلی نِميگویی , هَر روز خَم تَر اَز ديروز ,
جِلوي آينـﮧ تَمرينِ مُحـڪَم ايستادَن ميکُنی...
پِدَر کِـﮧ باشی ؛
حَساس ميشوَی بِـﮧ هَر نِگاهِ پُر حَسرَت پِسَر بـﮧ دُنيا, خيره بـﮧ دَستهای هَميشِـﮧ خالی اَت, تمام وجود خود را محـڪوم آرزوهايش ميکنی..
پِدَر ڪِﮧ باشی ؛
دَر ڪِتابی جايی نَداری وَ هيچ چيز زِير پايَت نيست.
بی مِنَت اَز اين غَريبِگی هايَت ميگُذَری تا پِدَر باشی .
پُشتِ خَندِه هايَت فَقَط سُـڪوت ميکُنی....
پِدَر ڪِﮧ باشی ؛
بـﮧ جُرمِ پِدَر بودَنَت , حُـڪم هَميشـﮧ دَويدَن بَرايَت ميبُرَند.
بی اعتراض بـﮧ حُـڪم فَقَط ميدَوی ؛
بی رِسيدَن ها ميدَوی وَ دَر تَنهايی اَت نَفسی تازِه ميکُنی......
پِدَر ڪِﮧ باشی ؛
پير نِميشَوی وَلی يِـڪ رُوز بی خَبَر تَمام ميشَوی ,
تَمام ميشَوی وَ پُشت ها خالی ميـڪُنی , با تَمام شُدَنَت بايَد حِس آرامِش را بَعد اَز عُمری تَجرُبـﮧ ڪُنی وَلی.....
پِدَر ڪِﮧ باشی ؛
دَر بِهشتی ڪﮧ زير پایِ تو نَبود هَم دِلهره هايَت را مُرور ميـڪُنی...
سَلامَتــــــــــــــ ـــ ـــ ـــی هَمـــﮧ پِدَرا
نظرات شما عزیزان: